മുരിങ്ങ ഇല കർക്കിടക മാസത്തിൽ കഴിക്കാൻ പാടില്ല എന്ന് നമ്മുടെ പഴമക്കാർ പറയുന്നതിൽ എന്തെങ്കിലും ശാസ്ത്രീയ വശമുണ്ടോ?

ഇടവപ്പാതിയുടെ തണുപ്പും കർക്കിടകത്തിന്റെ കനത്തമഴയും... ജനലഴികളിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ മുറ്റത്തെ മുരിങ്ങമരം പേമാരിയിൽ കുളിച്ചു നിൽക്കുന്നുണ്ടാവും. ചൂട് കഞ്ഞിയോടൊപ്പം മുരിങ്ങയിലത്തോരൻ കൂട്ടാൻ ഒരു കൊതി തോന്നും.

പക്ഷെ, അമ്മൂമ്മയുടെ ശബ്ദം വരും: "വേണ്ട, കർക്കിടകത്തിൽ മുരിങ്ങയില കറിവെക്കരുത്. അതിന് കയ്പ്പ് കൂടും, വിഷമാണ്."

എന്തുകൊണ്ടാണ് നമ്മുടെയെല്ലാം പ്രിയപ്പെട്ട, പോഷകങ്ങളുടെ കലവറയായ മുരിങ്ങയില മഴക്കാലത്ത് പെട്ടെന്നൊരു വില്ലനായി മാറുന്നത്? അമ്മൂമ്മമാർ പറഞ്ഞ ആ 'വിഷം' എന്ന പ്രയോഗത്തിൽ എന്തെങ്കിലും ശാസ്ത്രീയ സത്യമുണ്ടോ?

പേമാരിയും, കാറ്റും, മണ്ണിൽ കെട്ടിനിൽക്കുന്ന വെള്ളവും, ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും വരുന്ന സൂര്യനും ചേർന്ന് ഒരുക്കുന്ന ഒരു പരീക്ഷണകാലം. ഈ പരീക്ഷണങ്ങളെ അതിജീവിക്കാൻ മുരിങ്ങമരം പുറത്തെടുക്കുന്ന ചില പ്രതിരോധതന്ത്രങ്ങളാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ ഈ കയ്പിന് പിന്നിൽ.

സസ്യങ്ങൾക്കും അവയുടെ പ്രതിരോധത്തിനായി സ്വന്തമായി ചില 'രാസായുധങ്ങൾ' ഉണ്ട്. മുരിങ്ങയിലയുടെ കാര്യത്തിൽ ഈ രാസായുധങ്ങളാണ് ഗ്ലൂക്കോസിനോലേറ്റുകൾ (glucosinolates), സാപ്പോണിനുകൾ (saponins), ടാനിനുകൾ (tannins) തുടങ്ങിയ സങ്കീർണ്ണമായ രാസസംയുക്തങ്ങൾ.

സാധാരണഗതിയിൽ ഇവയിലയുടെ പോഷകഗുണങ്ങളെ ബാധിക്കാത്ത അളവിലേ കാണുകയുള്ളൂ. എന്നാൽ, ഒരു പ്രതിസന്ധി വരുമ്പോൾ മുരിങ്ങമരം ഈ ആയുധങ്ങളുടെ ഉത്പാദനം കൂട്ടുന്നു. സസ്യങ്ങളെ ബാധിക്കുന്ന പ്രതികൂല സാഹചര്യങ്ങൾ അവയുടെ ശരീരത്തിലെ രാസപ്രവർത്തനങ്ങളെ മാറ്റിമറിക്കുകയും, പ്രതിരോധത്തിന് ആവശ്യമായ ഇത്തരം രാസവസ്തുക്കളുടെ (secondary metabolites) അളവ് വർദ്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുമെന്ന് പഠനങ്ങൾ വ്യക്തമാക്കുന്നു.

ഒന്നാമതായി, ഈർപ്പമുള്ള കാലാവസ്ഥ കീടങ്ങൾക്കും പൂപ്പലുകൾക്കും വളരാൻ അനുകൂലമായ സാഹചര്യം ഒരുക്കുന്നു.

രണ്ടാമതായി, മണ്ണിൽ കെട്ടിനിൽക്കുന്ന വെള്ളം. മുരിങ്ങയുടെ വേരുകൾക്ക് ശ്വാസം മുട്ടുന്ന ഒരവസ്ഥയാണിത്. വേരുകൾക്ക് മണ്ണിൽനിന്ന് ആവശ്യത്തിന് പ്രാണവായു ലഭിക്കാതെ വരുമ്പോൾ അത് മരത്തിന് മൊത്തത്തിൽ ഒരു വലിയ ആഘാതമാകുന്നു.

മൂന്നാമതായി, സൂര്യപ്രകാശത്തിന്റെ കുറവ്. കറുത്തിരുണ്ട മേഘങ്ങൾ സൂര്യനെ മറയ്ക്കുമ്പോൾ, പ്രകാശസംശ്ലേഷണം (photosynthesis) എന്ന മരത്തിന്റെ ഊർജ്ജോത്പാദന പ്രക്രിയ മന്ദഗതിയിലാകുന്നു. ഇത് മരത്തെ ക്ഷീണിപ്പിക്കുന്നു. ഈ ശത്രുക്കളിൽ നിന്നെല്ലാം സ്വയം രക്ഷിക്കാൻ മുരിങ്ങയ്ക്ക് കൂടുതൽ പ്രതിരോധം ആവശ്യമായി വരുന്നു.

ഈ മൂന്നു വെല്ലുവിളികളെയും നേരിടാനായി, മുരിങ്ങമരം അതിന്റെ ഇലകളിൽ കയ്പേറിയ രാസവസ്തുക്കളുടെ ഒരു കോട്ട പണിയുന്നു. ഗ്ലൂക്കോസിനോലേറ്റുകൾ എന്ന രാസവസ്തു വിഘടിച്ച് ഉണ്ടാകുന്ന ഐസോതയോസയനേറ്റുകൾക്കാണ് (isothiocyanates) ഈ രൂക്ഷമായ കയ്പിന് പ്രധാന കാരണം.

ഇല കടിക്കാൻ വരുന്ന പുഴുക്കൾക്കും മറ്റ് ജീവികൾക്കും ഒപ്പം നമ്മള്‍ക്കും ഈ കയ്പ്പ് ഒരു മുന്നറിയിപ്പാണ്: "ഞാനിപ്പോൾ അത്ര സ്വാദിഷ്ടനല്ല, എന്നെ വെറുതെ വിടുക!" ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാൽ, മുരിങ്ങയിലയുടെ കയ്പ്പ് എന്നത് അതിന്റെ ഒരു സഹായ അഭ്യർത്ഥനയാണ്, ഒരു നിലവിളിയാണ്, അതിജീവനത്തിനായുള്ള ഒരു പോരാട്ടമാണ്.

ഇവിടെയാണ് കഥ കൂടുതൽ സങ്കീർണ്ണമാകുന്നത്. മുരിങ്ങയുടെ ഈ 'രാസായുധങ്ങൾ' ഒരു ഇരുതലവാൾ പോലെയാണ്. ചെറിയ അളവില്‍ ഇത് ഗുണകരമാണ്

കയ്പിന് കാരണമായ ഗ്ലൂക്കോസിനോലേറ്റുകൾ നമ്മുടെ ശരീരത്തിലെത്തുമ്പോൾ ഐസോതയോസയനേറ്റുകൾ (isothiocyanates) എന്ന സംയുക്തങ്ങളായി മാറുന്നു. ഇവയ്ക്ക് അർബുദ കോശങ്ങളുടെ വളർച്ചയെ തടയാനും ശരീരത്തിലെ വിഷാംശങ്ങളെ നിർവീര്യമാക്കാനും കഴിവുണ്ടെന്ന് നിരവധി ഗവേഷണങ്ങൾ പറയുന്നു. സാപ്പോണിനുകൾ എന്ന സംയുക്തം ശരീരത്തിലെ കൊളസ്ട്രോളിന്റെ അളവ് കുറയ്ക്കാൻ സഹായിക്കും. ടാനിനുകൾ ശരീരകോശങ്ങളെ നാശത്തിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കുന്ന ശക്തമായ ആന്റിഓക്സിഡന്റുകളാണ്.

ഉയർന്ന അളവിൽ ഈ രാസവസ്തുക്കൾ അടങ്ങിയ ഇല കഴിക്കുന്നത് ദഹനപ്രശ്നങ്ങൾക്ക് കാരണമാകും. വയറുവേദന, ഗ്യാസ്, ഓക്കാനം തുടങ്ങിയവ അനുഭവപ്പെടാം. സാപ്പോണിനുകളും ടാനിനുകളും 'ആന്റിന്യൂട്രിയന്റുകൾ' (antinutrients) ആയും പ്രവർത്തിക്കും. അതായത്, ഇവ ഇരുമ്പ്, സിങ്ക്, കാൽസ്യം തുടങ്ങിയ അമൂല്യമായ ധാതുക്കളെ ശരീരത്തിന് ആഗിരണം ചെയ്യാൻ കഴിയാത്ത രൂപത്തിലേക്ക് മാറ്റുന്നു. അതിനാൽ, കയ്പേറിയ മുരിങ്ങയില കഴിക്കുമ്പോൾ അതിന്റെ പൂർണ്ണമായ പോഷകഗുണം നമുക്ക് ലഭിക്കണമെന്നില്ല.

'വിഷം' എന്ന് അവർ പറഞ്ഞത് ഒരുപക്ഷേ, ദഹിക്കാൻ പ്രയാസമുള്ളതും പോഷകങ്ങൾ പൂർണ്ണമായി ലഭിക്കാത്തതുമായ ഈ അവസ്ഥയെക്കുറിച്ചാവാം. അതല്ലാതെ പലരും പ്രചരിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ ഇത് മണ്ണില്‍ നിന്നും വിഷം വലിച്ചെടുക്കും എന്നതിന് ശാസ്ത്രീയ തെളിവുകൾ ഇല്ല.

കാലാവസ്ഥ മാറുന്നതിനനുസരിച്ച് മുരിങ്ങയിലയിലെ പോഷകങ്ങളുടെയും മറ്റു രാസവസ്തുക്കളുടെയും അളവിൽ കാര്യമായ വ്യത്യാസങ്ങൾ വരുന്നതായി നിരവധി പഠനങ്ങൾ കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. മഴക്കാലത്ത് ഇലകൾ കൂടുതൽ കരുത്താർജ്ജിക്കുന്നത് ഈ പ്രതിരോധത്തിന്റെ ഭാഗമായാണ്.

കർക്കിടകത്തിൽ മുരിങ്ങയിലയ്ക്ക് കയ്പ്പുണ്ടെന്ന് തോന്നുമ്പോൾ, പ്രതികൂല സാഹചര്യങ്ങളോട് പടവെട്ടി, സ്വയം രക്ഷിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ജീവന്റെ അടയാളമാണത്. നമ്മുടെ തൊടിയിലെ ഒരു സാധാരണ മുരിങ്ങയില പോലും അതിജീവനത്തിന്റെ എത്ര വലിയ പാഠങ്ങളാണ് നമുക്ക് പറഞ്ഞുതരുന്നത്.

ഉണ്ട് എന്നതാണ് സന്തോഷവാർത്ത! കാർഷിക ഗവേഷണ സ്ഥാപനങ്ങൾ മികച്ച രുചിക്കും കുറഞ്ഞ കയ്പ്പിനുമായി പല പുതിയ ഇനങ്ങളും വികസിപ്പിച്ചെടുത്തിട്ടുണ്ട്. അവയിൽ ചിലത് ഇതാ:

PKM-1: തമിഴ്‌നാട് കാർഷിക സർവ്വകലാശാല വികസിപ്പിച്ചെടുത്ത, ഇന്ത്യയിലുടനീളം പ്രശസ്തമായ ഇനമാണിത്. ഇതിന്റെ ഇലകൾക്കും കായ്കൾക്കും കയ്പ്പ് വളരെ കുറവാണ്.

PKM-2: PKM-1 ൽ നിന്നുള്ള ഒരു പുതിയ തലമുറയാണ് PKM-2. ഉയർന്ന വിളവും മികച്ച രുചിയും ഇതിന്റെ പ്രത്യേകതയാണ്.

ODC (പ്രത്യേകിച്ച് ODC-3): കർഷകർക്കിടയിൽ വളരെ പ്രചാരമുള്ള, നല്ല നീളമുള്ള കായ്കളും രുചികരമായ ഇലകളുമുള്ള ഒരിനമാണിത്.

ഈ ഇനങ്ങൾക്ക് ജനിതകമായി കയ്പ്പ് കുറവാണെങ്കിലും, കനത്ത മഴയത്ത് അല്പം കയ്പ്പ് ഇവയ്ക്കും വരാം. കാരണം, സമ്മർദ്ദം എല്ലാ മുരിങ്ങയ്ക്കും ഒരുപോലെയാണല്ലോ. പക്ഷേ, സാധാരണ നാടൻ മുരിങ്ങയെ അപേക്ഷിച്ച് ഇവയുടെ കയ്പ്പ് വളരെ കുറവായിരിക്കും, മിക്കവാറും സമയങ്ങളിൽ കഴിക്കാൻ തികച്ചും അനുയോജ്യവുമായിരിക്കും.